Recenzja Mad Max The Road Warrior (Mad Max wojownik szos)

„Mad Max The Road Warrior” powstał w roku 1981, został wyreżyserowany przez Georgea Millera. W postać głównego bohatera wcielił się Mel Gibson. Część druga rozpoczyna się prologiem; w którym narrator informuje nas, że świat zmierza ku końcowi. Miasta, które znamy przestały istnieć z powodu niedoborów energii, doszło do destabilizacji kraju. „Dwa potężne wojownicze plemiona rozpoczęły wojnę, lecz już nic nie było w stanie powstrzymać tragedii, na drogach rozpętało się istne piekło. Przeżyli tylko ci, którzy potrafili brutalnie rabować i bez skrupułów siać zniszczenie”.

 

Recenzja może rzucić spojler na fabułę, czytasz na własne ryzyko.

 

Zwykli ludzie nie byli w stanie przetrwać w nowej rzeczywistości, Max tracąc najbliższych, stał się wypalonym wewnętrznie samotnikiem nękanym przez demony przeszłości. Ubrany w zniszczony mundur policji drogowej, w której niegdyś służył, Rockatansky przemierza pustynię, czarnym doładowanym „Fordem Falconem V8 Pursuit Special” znanym z części pierwszej, poszukuje pożywienia i benzyny, która stała się cenniejsza niż złoto. Ma również towarzysza drogi w postaci wyszkolonego psa, podczas jazdy zostaje zaatakowany przez ludzi z wędrownego gangu. Pierwszy raz spotyka się z człowiekiem o imieniu „Wez”. Przywódca widząc, że jego towarzysze nie żyją, daje za wygraną i zawraca. W tym czasie Max zlewa paliwo z rozbitych samochodów i zabiera pozytywkę martwemu kierowcy ciężarówki, stojącej na poboczu. Jadąc dalej, zauważa opuszczone „Autogyro”, postanawia to sprawdzić. Pilot w rzeczywistości ustawia pułapkę z jadowitym wężem, a sam czyha w ukryciu. W trakcie, gdy Rockatansky łapie zwierzę pilot wyskakuje ze swojej kryjówki, lecz nie wie, że w samochodzie został pies, który atakuje go i role się odwracają. Aby wymigać się od śmierci, opowiada o małej rafinerii na pustkowiach. W rezultacie oboje udają się na wzgórze, niedaleko tego miejsca rozbija obóz, prowadząc obserwacje ludzi, którzy chcą przejąć paliwo. Gangiem dowodzi „Lord Humungus” mężczyzna z maską hokejowa, która kryje jego poparzoną twarz. Następnego ranka cztery samochody wyjeżdżają z rafinerii w celu znalezienia pojazdu, który mógłby pociągnąć cysternę. Max wraz z pilotem są światkami brutalnego mordu na osadnikach, nasz bohater postanawia spróbować szczęścia i znaleźć kogoś żywego, gdy jest już przy wraku, zabija jednego z napastników, znajduje również ciężko rannego kierowcę, który obiecuje mu benzynę, jeśli odwiezie go do obozu. Niestety człowiek w wyniku odniesionych ran ginie a Max zostaje tymczasowym więźniem. W tym momencie gang powraca w okolice rafinerii. Humungus namawia tu obecnych do poddania się i obiecuje im bezpieczne przejście przez pustynię, używa swej wymowy jak wojny psychologicznej, a większa część osób zaczynają wierzyć w jego pozornie łagodną propozycję.

 

Dyskusję w obozie przerywa Max, który chce złożyć propozycję nie do odrzucenia, informując, że kilka dni temu widział pojazd mogący pociągnąć cysternę. W zamian oddadzą mu samochód i tyle paliwa ile się w nim zmieści, „Papagallo” przywódca osadników wyraża zgodę. Pod osłoną nocy bohater opuszcza obóz, niosąc na swoich barkach paliwo lotnicze oraz ropę do opuszczonego „Macka”. W trakcie podróży pojawia się pewien problem, rozwiąże go jednak chłopak poznany w obozie. Po dotarciu na wzniesienie okazuje się, że pilot zniknął, lokalizuje go kawałek dalej przemierzającego pustynię z pniem, do którego był przypięty łańcuchami. Oboje udają się w stronę pozostawionego „Autogyra” przelatując nim do miejsca, w którym stoi opuszczony ciągnik. Tam Max oddaje kluczyki do kajdanek swojemu towarzyszowi drogi i puszcza go wolno on jednak postanawia polecieć za ciężarówką. Dzięki wsparciu lotniczemu oraz swojemu doświadczeniu za kółkiem Rockatansky dostarcza ciągnik zgodnie z umową. Osadnicy zapraszają bohaterskiego kierowcę wraz z pilotem do swojej grupy. Wojownik szos odmawia, twierdząc, że ma wszystko, czego potrzebuje i wyjeżdża jeszcze dziś. Próbując przebić się przez oblężenie, zwraca na siebie uwagę ludzi Humungusa. Wez podczas jazdy rozbija szybę w Falconie Maxa, który traci panowanie nad pojazdem, w wyniku tego zdarzenia dochodzi do wypadku, kierowca jest również ciężko ranny, jego pies ginie od strzału kusznika. Jeden z ludzi gangu próbując wykraść paliwo z rozbitego wraku, nie ma pojęcia, że zbiorniki są zabezpieczone materiałami wybuchowymi w wyniku tego, wóz eksploduje, ratując życie, Maxa. Wez myśląc, że jego rywal zginął, spokojnie odjeżdża.

 

Na ratunek śpieszy pilot, transportując go z powrotem do rafinerii. Pomimo obrażeń, kierowca podejmuje decyzję, aby poprowadzić cysternę. Wyjeżdża teraz ciężko opancerzonym ciągnikiem wraz z kilkoma osadnikami na zbiorniku, w pojeździe ukrywa się także chłopiec, o którym wspominałem już wcześniej. Pappagallo odciąga wrogów od cysterny, jadąc tuż obok. „Gyro Captain” pełni funkcję wsparcia z powietrza zrzucając „Koktajle Mołotowa” na podróżujących pod nim. Podczas gdy Humungus i jego wojownicy włączają się do pościgu, osadnicy uciekają, wysadzając całą rafinerię w powietrze. Obrońcy ciągnika jeden po drugim zostają wyeliminowani ginie także Pappagallo, Pilot trafiony w silnik również odpada z gry. Na placu boju zostaje już tylko Max i ukryty chłopak, o którym wcześniej nie miał pojęcia. Do szoferki próbują dostać się czterej członkowie gangu, dwóch z nich ginie załatwionych z dwulufowej strzelby znanej dobrze z części pierwszej. Jeden rani Maxa w ramie tym czwartym jest Wez, który wytrąca mu amunicję z ręki. Podczas ostrego hamowania pasażer na gapę spada na masywny zderzak umocowany z przodu ciężarówki. Kolizja z Humungusem wyeliminowuje obu złoczyńców. W wyniku czołowego zderzenia Max traci kontrolę nad pojazdem i wypada z drogi. Z wraku wynosi nieprzytomnego chłopca, odkrywa również, że ładunek to tylko zwykły piasek. Na miejsce przybywa „Gyro Capitan”, który wyszedł cało z wypadku. Cenne paliwo ukryto w pojazdach osadników, a ciągnik miał robić wyłącznie za atrapę. Pilota natomiast mianowano nowym przywódcą wielkiego szczepu północy. W końcówce filmu chłopak, który jest już dorosłym mężczyzną, informuje, że to był ostatni raz, kiedy widział legendarnego „Wojownika szos”, ale na zawsze będzie mu wdzięczny za jego poświęcenie zarówno dla niego oraz reszty osadników.

 

Obsada: Mel Gibson (Max Rockatansky), Bruce Spence (Kapitan), Michael Preston (Pappagallo), Max Phipps (Toadie), Vernon Wells (Wez), Kjell Nilsson (Humungus), Emil Minty (Dziki chłopiec), William Zappa (Zetta), Steve J. Spears (Mechanik), David Downer (Nathan) i inni.

 

Samochody i motocykle: Black Mad Max Interceptor - Ford Falcon XB Coupe V8 351, Motocykl Weza - Kawasaki Z-1 900 lub 1000, Mack R600 COOLPOWER, samochód w którym kierowca został zastrzelony przez Maxa - XA Falcon lub Fairmont Coupe z roku 1970, czerwony samochód z przerobionym szpiczastym grilem - Holden Monaro.

 

Zobacz również:

 

Recenzja Mad Max >>>

 
3


Dodaj komentarz

Komentarze

  • Tak miałem na myśli nowego Maxa jednak ta informacja, o której słyszałem nie potwierdziła się. Zresztą mogliśmy zaobserwować to podczas samego oglądania filmu.

  • Nie wiem, czy dobrze zrozumiałem, masz na myśli nowego Mad Max'a?
  • Jest to jeden z moich ulubionych filmów z Melem Gipsonem. Teraz mają nakręcić historię, która rozgrywa się pomiędzy częścią pierwszą a drugą niestety już bez Mela w roli Maxa.

Nawigacja

Nasza społeczność